αναδημοσίευση μετάφρασης κειμένου από το nadio.org: http://nadir.org/news/Plötzlich_plappern_Anna_und_Arthur.html
Αρκετά χρόνια τώρα παρέχουμε servers και υποδομές επικοινωνίας για το κίνημα. Έχουμε δώσει τον καλύτερο μας εαυτό για να κρατάμε τους servers ασφαλείς και αντισταθήκαμε με διάφορους τρόπους όταν οι αρχές μας ζήτησαν δεδομένα χρηστών.
Εν συντομία: προσπαθούμε να προσφέρουμε μια απελευθερωμένη μορφή επικοινωνιών μέσα σε ένα καπιταλιστικό διαδίκτυο.
Βλέπαμε πάντα το διαδίκτυο ώς εναν από τους πόρους των αγώνων μας και ταυτόχρονα το αναγνωρίσαμε ως ένα πεδίο πολιτικού ανταγωνισμού. Και πράξαμε ανάλογα. Νομίζαμε ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του κινήματος το έβλεπε με τον ίδιο τρόπο. Αλλά καθώς όλος και περισσότερος κόσμος του κινήματος “χρησιμοποιεί” το Facebook (ή το Facebook τους χρησιμοποιεί), δεν είμαστε σίγουροι πλέον. Αντίθετα, η πολιτική μας δουλειά αντιμετωπίζεται ώς ελλειμματική και κουραστική. Οι κρυπτογραφημένες επικοινωνίες ανάμεσα σε αυτόνομους servers δεν εκλαμβάνονται ως απελευθερωτικές αλλά μάλλον ως ενοχλητικές.
Disneyland
Απλά δεν είχαμε συνειδητοποιήσει ότι, μετά από όλη την ένταση στους δρόμους και τις μακροσκελείς συλλογικές συζητήσεις, πολλοί ακτιβιστές μοιάζει να έχουν την επιθυμία να χαζοφλυαρήσουν επί μακρόν στο Facebook, μιλώντας για τα πάντα με τους πάντες. Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει ότι, ακόμα και για το κίνημα, το Facebook είναι ο πιο γλυκός από όλους τους πειρασμούς. Το κίνημα, μαζί με όλους τους υπόλοιπους, απολαμβάνει να ακολουθεί το ύπουλο ρεύμα μιας εκμετάλλευσης που δε μοιάζει να βλάπτει κανέναν και που για μια φορά δεν χρειάζεται να αντισταθεί. Αρκετοί άνθρωποι έχουν συνειδησιακό πρόβλημα καθώς γνωρίζουν ή φαντάζονται τις ολέθριες συνέπειες που μπορεί να έχει η χρήση του Facebook, αλλά δυστυχώς αυτό δεν μεταφράζεται σε συνειδητή πράξη.
Είναι πράγματι άγνοια;
Ας δώσουμε μια σύντομη περιγραφή του προβλήματος. Χρησιμοποιώντας το Facebook, οι ακτιβιστές δεν κάνουν απλώς διαφανείς και διαθέσιμες για επεξεργασία τις επικοινωνίες τους, τις απόψεις τους, τα “likes” τους και λοιπά. Αντίθετα – και θεωρούμε αυτό αρκετά πιο σημαντικό – εκθέτουν δομές και άτομα που έχουν μικρή ή καμία σχέση με το Facebook. Η δυνατότητα που δίνει το Facebook για αναζήτηση σχέσεων μεταξύ ατόμων ή ομάδων ατόμων, για ανεύερεση ομοιοτήτων και λοιπά, είναι δύσκολο να γίνει κατανοητή στον απλό κόσμο. Η φλυαρία στο Facebook αναπαράγει πολιτικές δομές τις οποίες οι αρχές ή οι εταιρείες μπορούν να χρησιμοποιήσουν. Οι δομές αυτές μπορούν να αναζητηθούν, να ταξινομηθούν και να αθροιστούν όχι μόνο για να εξαχθούν ακριβή συμπεράσματα για τις κοινωνικές σχέσεις και επαφές, τους ανθρώπους κλειδιά κλπ αλλά επιπλέον για να γίνουν προβλέψεις από τις οποίες προκύπτουν κανονικότητες. Μετά τα κινητά τηλέφωνα, το Facebook είναι η πιο ύπουλη, φθηνή και καλύτερη διαθέσιμη τεχνολογία παρακολούθησης.
Είναι οι χρήστες του Facebook ανυποψίαστοι πληροφοριοδότες;
Πάντα πιστεύαμε οτι το κίνημα επιδιώκει κάτι άλλο: να συνεχίσει τους αγώνες μας στο διαδίκτυο και να χρησιμοποιεί το διαδίκτυο για τους πολιτικούς μας αγώνες. Αυτός είναι ο λόγος που βλέπουμε τους χρήστες του Facebook ως πραγματικό κίνδυνο για τους αγώνες μας. Ιδίως, οι ακτιβιστές που δημοσιευουν σημαντικές πληροφορίες στο Facebook (συχνά χωρίς να γνωρίζουν τι κάνουν), το οποίο χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο απο τις διωκτικές αρχές. Θα μπορούσαμε να το τραβήξουμε, κατηγορώντας τους ακτιβιστές αυτούς για συνεργασιά. Αλλά δεν έχουμε φτάσει εκεί ακόμα. Ελπίζουμε ακόμα ότι ο κόσμος θα συνειδητοποιήσει ότι το Facebook είναι ένα πολιτικός αντίπαλος και ότι αυτοί που το χρησιμοποιούν το κάνουν όλο και περισσότερο ισχυρό. Οι ακτιβιστές χρήστες του Facebook τροφοδοτούν την μηχανή και έτσι αποκαλύπτονται οι δομές μας – χωρίς να χρειάζεται, χωρίς δικαστικές εντολές, χωρίς καμία πίεση.
Η δικιά μας οπτική
Γνωρίζουμε ότι εμείς μιλάμε αφ’υψηλού. Για εμάς, που έχουμε δουλέψει επί χρόνια – και μερικές φορές βγάζουμε τα προς το ζην – με το διαδίκτυο και τους υπολογιστές, την διαχείριση συστημάτων, τον προγραμματισμό, την κρυπτογραφία και αρκετά άλλα, το Facebook είναι κάτι σαν τον φυσικό μας εχθρό. Και εφόσον θεωρούμε τους εαυτούς μας και κομμάτι του κινήματος, αυτό αθροίζεται στην ανάλυση της πολιτικής οικονομίας του Facebook, όπου οι “χρήστες” γίνονται προϊόν προς πώληση και καταναλωτές του προϊόντος αυτού ταυτόχρονα. Ο όρος που περιγράφει αυτό το πράγμα είναι “γενιά της ζήτησης”. Αντιλαμβανόμαστε ότι δεν αντιμετωπίζουν όλοι με το ίδιο πάθος το διαδίκτυο, όπως κάνουμε εμείς. Αλλά για τους ακτιβιστές, το να αφήσουν τον δούρειο ίππο που λέγεται Facebook, να είναι μέρος της καθημερινότητάς του είναι ένα σημάδι άγνοιας σε κριτικό επίπεδο.
Μια προτροπή για όλους : κλείστε τους λογαριασμούς σας στο Facebook! Βάζετε και άλλους πέρα από εσάς σε κίνδυνο. Ανάλαβετε δράση ενάντια σε αυτό το τέρας δεδομένων.
Ακόμα: Εγκαταλείψτε το Yahoo. Κάτω η Google! Να σταθούμε ενάντιοι στην πολιτική παρακράτησης δεδομένων! Για την ουδετερότητα του διαδικτύου! Λευτεριά στον Bradley Manning! Ζήτω η αποκέντρωση!
Πολεμήστε τον καπιταλισμό! Κάντε το ακόμα – και ειδικά – στο διαδίκτυο! Ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση! Παντού και ειδικά στο διαδίκτυο!
Σπάστε τα νεύρα των συντρόφων σας. Δείξτε τους ότι με το να τροφοδοτούν το Facebook έχουν διαλέξει τη λάθος πλευρά!
nadir, οκτώβρης 2012
To nadir.org είναι μια ομάδα ανθρώπων που παρέχει διαδικτυακές υποδομές για το γερμανικό ανταγωνιστικό κίνημα.
σημείωση του μεταφραστή : Στο κείμενο γίνεται αρκετές φορές αναφορά σε “δομές”. Ο αναγνώστης ας έχει στο μυαλό του δομές όχι μόνο με τη στενή έννοια μιας συγκεκριμένης οργάνωσης ή συλλογικότητας ατόμων, αλλά γενικότερα τον ιστό των κοινωνικών σχέσεων και γνωριμιών μεταξύ ανθρώπων.
μετάφραση-πηγή : https://skytal.es/blog/analysis/xreiazetai-na…